Ik kijk de klas in. Tien seconden duurt de stilte inmiddels. Het kleine beetje geroezemoes dat nog aanwezig was toen ik de deur sloot is inmiddels verdwenen. Vijftien seconden. Ik kijk elke leerling aan. M’n gezicht heeft een serieuze blik. Twintig seconden. Sommige leerlingen beginnen elkaar aan te kijken. De lange stilte zorgt bij een aantal voor een klein beetje ongemakkelijkheid. Vijfentwintig seconden. Sommige leerlingen kunnen een ongemakkelijk lachje niet onderdrukken. Gespannen wachten ze af wat er gaat gebeuren. Ik heb ze volledig in mijn macht door niks te zeggen. Als je een stilte kan laten vallen en je de enige bent die zich daar gemakkelijk bij voelt, dan heb je de macht over het gesprek. Dertig seconden stilte. Mijn gezicht verandert van de norse serieuze blik in een glimlach en ik begin. “Welkom…”

Lees verder “De Kracht van Stilte… Welkom” →

“If you think that your words will ever make a difference, think again and carry on.” / Rise Against – The Unraveling (The Unraveling, 2001)

Dus Jus, verveel jij je ook in deze periode? Om eerlijk te zijn: absoluut niet. Het voordeel van vier baantjes hebben is dat zelfs in deze periode er in ieder geval eentje gewoon doorgaat. Daarnaast kan ik veel tijd besteden aan m’n scriptie. Ik waardeer het enorm dat de overheid alles probeert om mij thuis te houden en zo veel mogelijk tijd daaraan te besteden, zodat ik dit jaar dan misschien toch eindelijk mogelijk een keer afstudeer. Waarschijnlijk zijn de eerste berichten van vrienden inmiddels binnengestroomd op m’n mobiel; ‘Jus, ga nou aan je scriptie. Wat doe je hier?’

Lees verder “Backstage Revisited – Please Enter [NL]” →