Your Paradise = Something I’ve Endured [NL]
“The point where we break gets closer every day. But where do we go?” | Rise Against – I Don’t Want to Be Here Anymore
Ik vind het ongepast om na afgelopen week weer meteen verder te gaan met het vrolijk posten van leuke berichten, alsof er helemaal niks is gebeurd. Wat zou mijn eigen artikel van afgelopen maandag dan ook nog waard zijn? Dat ik kort aandacht besteed aan de antiracismebeweging, maar dat ik daar daarna niks meer mee doe? Zoals ik in dat artikel al schreef; ik houd er niet van om mee te doen aan iets omdat iedereen dat op dat moment doet. Tegelijkertijd wil ik ook weer niet te veel aandacht eraan besteden, want dat kan juist averechts werken; als mensen te veel over een bepaald onderwerp lezen of wanneer ze het te vaak tegenkomen, dan verdwijnt de interesse langzaam maar zeker. Daarnaast wil ik deze website gericht hebben op creatieve vrijheid, zonder enige agenda. Daarom heb ik besloten dat dit artikel een combinatie van verschillende onderdelen wordt, waarin ik enerzijds nog wel stil wil staan bij de antiracismebeweging, maar anderzijds juist ook weer aandacht wil besteden aan mooie dingen in het leven. Want als die er niet zijn, waarom zou je dan überhaupt ergens voor vechten?